Οστεοχόνδρωση

Η ανισορροπία μεταξύ σωματικού και συναισθηματικού στρες, τραύματος και επιπλοκών που υπέστη, υποθερμία και κρυολογήματα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης. Η παθολογία προκαλείται από εκφυλιστικές αλλαγές σε τμήματα του χόνδρου και του οστικού ιστού. Η αυξημένη κινητικότητα των μεσοσπονδύλιων δίσκων αυξάνει την πιθανότητα της διαδικασίας, η οποία καθορίζεται από τα στατιστικά στοιχεία της μεγαλύτερης κατανομής στην αυχενική και οσφυϊκή περιοχή. Εκτός από τη σπονδυλική στήλη, προσβάλλονται οι αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων.

Η πλάτη πονάει με την οστεοχονδρωσία

Τύποι και αιτίες οστεοχονδρωσίας

Η υπερβολική υπερφόρτωση των σπονδυλικών τμημάτων ή των αρθρώσεων, ανάλογα με τη θέση και το βαθμό τους, είναι η κύρια αιτία της οστεοχόνδρωσης, η οποία χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους:

  1. Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής είναι μια παθολογική διαδικασία άγνωστης αιτιολογίας, αλλά σύμφωνα με κλινικές μελέτες αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα:
    • ορμονικές διαταραχές?
    • λάθος στάση?
    • δομικές ανωμαλίες και καμπυλότητες.
    • τραυματισμοί που υπέστη·
    • επαγγελματική δραστηριότητα που σχετίζεται με άγχος ή παρατεταμένη δόνηση του ραβδιού.
    • Πλατυποδία;
    • Περιορισμός σωματικής δραστηριότητας ή αντίστροφα λόγω σωματικής υπερφόρτωσης.
    • Ευσαρκία.
  2. Η αυχενική οστεοχονδρωσία είναι μια παθολογία που συνήθως αναφέρεται ως "απόθεση αλατιού". Οι κύριες αιτίες της αυχενικής οστεοχόνδρωσης έγκεινται στην αυξημένη δραστηριότητα του λαιμού και στον υποσιτισμό των ιστών που προκαλείται από αυτό σε σχέση με:
    • υπερβολικό φορτίο στο λαιμό.
    • Υποθερμία και προηγούμενα κρυολογήματα.
    • ανεξέλεγκτο άθλημα χωρίς τήρηση μέτρων ασφαλείας και μέτρων ασφαλείας·
    • δυσμενείς συνθήκες για μετεωρολογικούς παράγοντες·
    • στρεσογόνες καταστάσεις?
    • παρατεταμένο κάθισμα χωρίς αλλαγή στάσης.
    • Έκθεση σε χημικές ουσίες.
  3. Η οστεοχονδρωσία, ή η νόσος του Koening, είναι μια εκφυλιστική-δυστροφική διαδικασία που ξεκινά με δυστροφία, ακολουθούμενη από πρόσθετη φλεγμονή στο γόνατο, το ισχίο, τον αγκώνα και τις αρθρώσεις της κλείδας-ώμου. Οι αιτίες εμφάνισης περιλαμβάνουν:
    • τραυματισμοί που υπέστη·
    • κληρονομική προδιάθεση;
    • Παραβίαση της βατότητας του κλάδου της παρακείμενης αρτηρίας.

Οι παθολογικές ανωμαλίες προκαλούν διαταραγμένη ανάπτυξη του οστικού ιστού, εξάρθρωση μεσοσπονδύλιων δίσκων και αρθρώσεων, καθώς και ερεθισμό των νευρικών ριζών, που συνοδεύεται από πόνο.

Συμπτώματα ασθενειών

Η κλινική εικόνα είναι διαφορετική ανάλογα με τον τύπο της παθολογίας. Η δυσκολία στην αναπνοή εμφανίζεται ιδιαίτερα με την οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, που προκαλείται από:

  • Πόνος που αυξάνεται με την αναπνοή και περιορισμένη κινητικότητα στην περιοχή του θώρακα.
  • Μεσοπλεύρια νευραλγία που προκαλείται από ερεθισμό ή τραυματισμό στις ρίζες της σπονδυλικής στήλης.
  • δευτερογενείς παραμορφώσεις στην περιοχή του θώρακα με φόντο κυφοσκολίωσης και μείωση του όγκου των πνευμόνων.

Λόγω της κλινικής εικόνας, μεταμφιεσμένης ως συμπτωματολογίας άλλων ασθενειών, η παθολογική διαδικασία συγχέεται με στηθάγχη, ισχαιμία, πνευμονία, γαστρεντερολογικές παθήσεις, γι' αυτό και ονομάζεται «χαμαιλέοντας».

Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι η ζάλη με την αυχενική οστεοχονδρωσία, η οποία εμφανίζεται λόγω συμπίεσης των αιμοφόρων αγγείων και μειωμένης ροής αίματος στον εγκέφαλο, κατά την οποία η ανεπαρκής ποσότητα οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών φτάνει στον εγκέφαλο. Η παθολογία εκδηλώνεται με πρόσθετα συμπτώματα:

  • Απώλεια προσανατολισμού στο διάστημα.
  • η εμφάνιση θορύβων στο κεφάλι και τα αυτιά.
  • Σκούραση στα μάτια ή κηλίδες που τρεμοπαίζουν.
  • παλλόμενος πονοκέφαλος?
  • Ναυτία και έμετος.

Εάν αντιμετωπίζετε περιορισμένη κίνηση της γλώσσας και τραυλισμό ενώ περπατάτε, ζητήστε επειγόντως ιατρική βοήθεια και ξαπλώστε μπρούμυτα πριν φτάσει ο ασθενής.

Τα συμπτώματα της νόσου του Koening καθορίζονται από το στάδιο της διαδικασίας και κυμαίνονται από δυσφορία και ταχεία κόπωση στο προσβεβλημένο άκρο έως πόνο που αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και οπτικά εμφανή αύξηση του όγκου της άρθρωσης.

Θεραπευτικές δραστηριότητες

Η θεραπεία της νόσου απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που αναλύεται σε χρονικές περιόδους. Στο οξύ στάδιο, συνταγογραφείται φαρμακευτική θεραπεία, επιπλέον, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι και λαϊκές θεραπείες. Συνιστάται ανάπαυση στα θέρετρα κατά τη διάρκεια της ύφεσης, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η θεραπεία σπα για την οστεοχονδρωσία κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης όχι μόνο δεν είναι ευεργετική, αλλά μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής.

φαρμακευτική αγωγή

Στις οξείες φάσεις της οστεοχονδρωσίας, τα φάρμακα συνταγογραφούνται από το στόμα:

  • αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας.
  • Αναλγητικά για ανακούφιση από τον πόνο.
  • Μυοχαλαρωτικά για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών.
  • Αντισπασμωδικά για την ανακούφιση της συμπίεσης των νευρικών απολήξεων.
  • Hondoprotectors για την αναγέννηση του ιστού του χόνδρου.
  • Ηρεμιστικά για την ανακούφιση του στρες και την υποστήριξη του νευρικού συστήματος.
  • Συμπλέγματα βιταμινών για να παρέχουν στον οργανισμό τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και γενικά να τα ενισχύουν.

Για την ανακούφιση από τον πόνο, χρησιμοποιούνται θεραπευτικοί αποκλεισμοί με έγχυση απευθείας στην πληγείσα περιοχή. Η αναλγητική δράση και η βελτίωση της τοπικής κυκλοφορίας του αίματος επιτυγχάνονται με τοπικές αλοιφές και κρέμες στην πάσχουσα περιοχή.

Φυσικοθεραπευτική διαδικασία

Η φυσιοθεραπεία συνταγογραφείται τόσο παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή όσο και κατά τη διάρκεια της ύφεσης για τη διατήρηση σταθερής θέσης και την πρόληψη της υποτροπής. Για ιατρικούς σκοπούς χρησιμοποιήστε:

  • Θεραπεία έλξης και ρεφλεξολογία;
  • Βελονισμός με ηλεκτρική διέγερση και έκθεση στο κρύο.
  • Μασάζ βεντούζας και βελονισμού.
  • Θεραπεία με υπερήχους και ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις.

Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται από ειδικό ιατρό βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, αποκαθιστούν τη λειτουργικότητα των κατεστραμμένων τμημάτων και αυξάνουν τη ζωτικότητα. Η αυτοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει υποτροπή, να οδηγήσει σε επιδείνωση και να συμβάλει στην ανάπτυξη παθολογίας.