Η οστεοαρθρίτιδα και η αρθρίτιδα είναι ασθένειες που χαρακτηρίζονται από παθολογικές αλλαγές στις αρθρώσεις, ωστόσο, η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας είναι σημαντική. Για να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι αιτιολογικοί παράγοντες, η παθογένεια, τα συμπτώματα της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας. Υπάρχουν επίσης διαφορετικές προσεγγίσεις για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας.
Τι είναι η αρθρίτιδα, η αρθροπάθεια; Πώς εκδηλώνονται οι βλάβες στις αρθρώσεις στην αρθρίτιδα και την αρθρίτιδα, ποια είναι η διαφορά; Στην οστεοαρθρίτιδα και την αρθρίτιδα, οι διαφορές οφείλονται στον μηχανισμό εμφάνισης παθολογικών αλλαγών.
Η θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας είναι μια μακροχρόνια θεραπεία πολλαπλών συστατικών. Ως αποτέλεσμα της μη έγκαιρης θεραπείας, η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα μπορούν συχνά να θεωρηθούν διαδοχικά στάδια της παθολογικής διαδικασίας. Τώρα που καταλάβαμε τι είναι η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα, θα προσδιορίσουμε τις διαφορές μεταξύ οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας.
Αρθρίτιδα, ταξινόμηση
Η αρθρίτιδα - λόγω φλεγμονωδών αλλαγών, συνδυάζει τόσο την παθολογία των ίδιων των αρθρώσεων όσο και ένα σύμπτωμα άλλων ασθενειών που εμφανίζονται με την ήττα τους. Ο τρόπος αντιμετώπισης της αρθρίτιδας εξαρτάται από τον προσδιορισμό της αιτίας που προκάλεσε τη φλεγμονώδη διαδικασία.
Ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα διακρίνονται:
- Πρωτοπαθής - ρευματοειδής, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, νόσος του Still, άλλα.
- Δευτερογενείς - επιπλοκές μιας μολυσματικής, μη μολυσματικής διαδικασίας (αντιδραστική με χλαμυδιακή λοίμωξη, ηπατίτιδα, ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα, σηπτικές βλάβες).
Ανά αριθμό αρθρώσεων που επηρεάζονται:
- Μονοαρθρίτιδα - με την ήττα μιας μόνο άρθρωσης.
- Πολυαρθρίτιδα - όταν επηρεάζεται μια ομάδα αρθρώσεων.
Από τη φύση της πορείας της νόσου:
- Οξεία αρθρίτιδα - με ζωντανή κλινική εικόνα φλεγμονωδών αλλαγών στον συνδετικό ιστό της άρθρωσης.
- Υποξεία - μια ενδιάμεση επιλογή, το στάδιο επίλυσης μιας οξείας κατάστασης.
- Χρόνια αρθρίτιδα - με διαγραμμένη κλινική εικόνα, αργή πορεία, περιόδους εξασθένησης και έξαρσης.
Οστεοαρθρίτιδα, ταξινόμηση
Η παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή η αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που βασίζεται σε εκφυλιστικές αλλαγές που συνοδεύονται από την καταστροφή όλων των αρθρώσεων, χόνδρων, συνδέσμων, μυών, τενόντων και οστών. Αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων και της αρθρίτιδας, η οποία οδηγεί σε μη αναστρέψιμες παραμορφώσεις των προσβεβλημένων αρθρικών επιφανειών, δυσλειτουργία και αναπηρία του ασθενούς.
- Ιδιοπαθής - χωρίς γνωστή αιτία. Η παθολογική διαδικασία βασίζεται σε μηχανισμό αυτοάνοσης βλάβης (πρωτοπαθής ρευματοειδής αρθροπάθεια σε νεαρούς ασθενείς).
- Η δευτεροπαθής οστεοαρθρίτιδα είναι αποτέλεσμα μεταβολικών διαταραχών, τραύματος και φλεγμονών. Για παράδειγμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα που εμφανίστηκε μετά από ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Αρθρίτιδα, αιτίες
Οι παράγοντες κινδύνου είναι:
- Παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα.
- Παράγοντας κληρονομικής προδιάθεσης.
- μεταδοτικές ασθένειες.
- Καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας, παρουσία αυτοάνοσων νοσημάτων, αλλεργικές εκδηλώσεις.
- Αυξημένη καταπόνηση του μυοσκελετικού συστήματος μέσω επαγγελματικής δραστηριότητας, τραυματικό συστατικό.
Οστεοαρθρίτιδα, αιτίες
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας είναι:
- Ηλικία. Η οστεοαρθρίτιδα είναι νόσος των ηλικιωμένων, με εξαίρεση τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, που εμφανίζεται στην εφηβεία. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του ΠΟΥ, περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από αρθροπάθειες.
- Φυσική υπερφόρτωση, τραυματισμός, υπερβολικό βάρος, που αυξάνει το φορτίο στην άρθρωση. Οι μεγάλες αρθρώσεις υποφέρουν περισσότερο από άλλες: ισχίο - κοξάρθρωση, γόνατο - γονάρθρωση.
- Κληρονομικός παράγοντας: χαρακτηριστικά μεταβολικών διεργασιών, δομή του χόνδρινου ιστού.
- Προηγούμενες φλεγμονώδεις διεργασίες χωρίς κατάλληλη θεραπεία.
Συμπτώματα αρθρίτιδας
Ανεξάρτητα από την αιτία της νόσου, τα σημεία της νόσου στην οξεία φάση της διαδικασίας και κατά την περίοδο έξαρσης της χρόνιας πορείας της νόσου έχουν παρόμοια κλινική εικόνα.
- Ο πόνος είναι το πρώτο σύμπτωμα. Έχει διαφορετική ένταση, πιο συχνά είναι μόνιμη, δεν εξαρτάται από τη φυσική δραστηριότητα.
- Υπεραιμία του δέρματος της άρθρωσης, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας (η περιοχή της άρθρωσης γίνεται ζεστή στην αφή), έντονο οίδημα.
- Η παρουσία συλλογής (υγρού) στην κοιλότητα του αρθρικού σάκου. Η μικροβιολογική, κυτταρολογική εξέταση του υγρού από τη φλεγμονώδη κοιλότητα είναι σημαντική για τη διάγνωση για τον προσδιορισμό του αιτιολογικού παράγοντα. Οι αρθρώσεις των γονάτων προσβάλλονται συχνότερα. Η παρουσία μιας φλεγμονώδους φύσης του υγρού στην αρθρική κάψουλα είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος.
- Εξωαρθρικές εκδηλώσεις της υποκείμενης νόσου: πυρετός, αγγειακή βλάβη - αγγειίτιδα, καρδιακές βαλβίδες, πνευμονικές παθήσεις - κυψελίτιδα, πνευμονίτιδα, νεφρική βλάβη - νεφρίτιδα, δερματικές εκδηλώσεις, αιματολογικές αλλαγές - αναιμία, αύξηση του αριθμού αιμοπεταλίων στο περιφερικό αίμα.
- Περιορισμένη κίνηση στην άρθρωση, δυσλειτουργία.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας προκαλούνται από τον παρατεταμένο υποσιτισμό και την παροχή αίματος στην πλάκα του χόνδρου. Ο χόνδρος χάνει την ελαστικότητά του και γίνεται πιο λεπτός, ενώ ο οστικός ιστός στην κοιλότητα της άρθρωσης αναπτύσσεται – οστεόφυτα – που παραμορφώνουν μη αναστρέψιμα την επιφάνεια της άρθρωσης, διαταράσσοντας τη λειτουργία της, προκαλώντας πόνο και μειώνοντας σημαντικά την κινητικότητα.
- Κόποι. Η έναρξη της νόσου χαρακτηρίζεται από μέτρια ένταση, πόνο και συνεχή πόνο. Η ενίσχυση του συνδρόμου του πόνου σχετίζεται με αύξηση των δυστροφικών αλλαγών στον χόνδρο και των παραμορφώσεων. Ο πόνος μπορεί να ποικίλλει και να είναι παροδικός: από πρωινή δυσκαμψία έως συνεχή πόνο που μειώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μια γρήγορη, έντονη αύξηση του πόνου είναι ένα κακό προγνωστικό σημάδι.
- ορατή παραμόρφωση.
- Λειτουργικές διαταραχές: κάμψη, έκταση.
- Χαρακτηριστικό τσούξιμο κατά την κίνηση.
- Η ανάπτυξη ακινησίας της άρθρωσης οδηγεί σε αναπηρία στους ασθενείς.
Η οστεοχόνδρωση είναι μια συχνή παθολογική νόσος της σπονδυλικής στήλης, η οποία βασίζεται στις ίδιες αλλαγές χόνδρου όπως στην αρθροπάθεια.
διάγνωση
Η διάγνωση της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας στοχεύει στον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας της νόσου, στον προσδιορισμό του βαθμού δραστηριότητας της διαδικασίας, στην αξιολόγηση της πρόγνωσης και της αποτελεσματικότητας της θεραπείας και στην έγκαιρη διάγνωση των επιπλοκών της νόσου.
Το σύμπλεγμα των διαγνωστικών εξετάσεων περιλαμβάνει γενικές κλινικές εργαστηριακές εξετάσεις, οργανικές εξετάσεις ήπατος, νεφρών, ακτινογραφικά διαγνωστικά μέτρα, μικροσκοπικές, βακτηριολογικές εξετάσεις.
- Χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας διαφόρων αιτιολογιών είναι: η αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων, η αύξηση του επιπέδου των λευκοκυττάρων στο περιφερικό αίμα, γεγονός που καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό της σοβαρότητας των φλεγμονωδών αλλαγών, την αύξηση του επιπέδου C- αντιδραστική πρωτεΐνη στο πλάσμα του αίματος - μια σημαντική διαγνωστική εργαστηριακή δοκιμή.
- Η εξέταση με ακτίνες Χ σάς επιτρέπει να δείτε μια χαρακτηριστική εικόνα για φλεγμονώδεις αρθρικές επιφάνειες.
- Η μαγνητική τομογραφία είναι η πιο σημαντική μέθοδος για την ανίχνευση φλεγμονωδών αλλαγών μέσα στην κάψουλα της άρθρωσης.
- Χρησιμοποιείται υπερηχογράφημα Doppler.
- Σε δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να γίνει αρθροσκόπηση για διαφορική διάγνωση και θεραπεία.
Μια αρκετά ενημερωτική μέθοδος που σας επιτρέπει να κάνετε μια διάγνωση, να διακρίνετε την αρθρίτιδα ή την αρθρίτιδα είναι μια εξέταση ακτίνων Χ. Ανάλογα με τις ανιχνευόμενες αλλαγές, τον βαθμό παραμόρφωσης του ενδοαρθρικού χόνδρου και το πλάτος του αρθρικού χώρου, διακρίνονται τέσσερις βαθμοί παθολογικών αλλαγών στην αρθροπάθεια.
Αρχές θεραπείας αρθρίτιδας
Η θεραπεία της αρθρίτιδας είναι μακροπρόθεσμη, ο κύριος στόχος είναι η θεραπεία της νόσου που προκάλεσε φλεγμονώδεις αλλαγές στην άρθρωση ή η επίτευξη μιας μακροχρόνιας πορείας της νόσου χωρίς υποτροπές, η πρόληψη της ανάπτυξης μη αναστρέψιμων αλλαγών, παραμορφώσεων, βελτίωση της ποιότητας και του προσδόκιμου ζωής των ασθενών.
Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται ευρέως:
- Ιατρικές μέθοδοι επιρροής. Ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα, χρησιμοποιούνται: αντιβακτηριακά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ορμόνες, εισαγωγή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων απευθείας στην κοιλότητα της άρθρωσης, σε σοβαρές μορφές ρευματικών παθήσεων, συνταγογραφούνται χημειοθεραπευτικά φάρμακα.
- Μη φαρμακευτική θεραπεία. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις, η τήρηση της διατροφής, ο υγιεινός τρόπος ζωής - διακοπή καπνίσματος, αλκοόλ, φυσικοθεραπεία, έγκαιρη ορθοπεδική φροντίδα και διόρθωση υφιστάμενων διαταραχών, πρόληψη παροξύνσεων συνοδών ασθενειών.
- Η χειρουργική μέθοδος δεν είναι η μέθοδος εκλογής στη θεραπεία. Αυτό είναι ένα εργαλείο για να βοηθήσει τους ασθενείς σε ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις - με την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών, σύνδρομο έντονου πόνου, αναποτελεσματικότητα των δύο πρώτων μεθόδων θεραπείας. Έχει περιορισμούς και συγκεκριμένες ειδοποιήσεις για ραντεβού.
οστεοαρθρίτιδα, θεραπεία
Η ρευματοειδής αρθροπάθεια αντιμετωπίζεται σε ένα σύμπλεγμα, το οποίο περιλαμβάνει:
- Μη φαρμακευτική θεραπεία. Με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, η θεραπεία περιλαμβάνει φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις, φυσιοθεραπεία, προστατευτικά μέτρα, μείωση φορτίου, δίαιτα, απώλεια βάρους.
- Η φαρμακευτική θεραπεία σχετίζεται με την ανακούφιση από τον πόνο. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα ορμονικά φάρμακα συνταγογραφούνται συχνότερα.
- Χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας: πλαστική, αρθρόδεση, προσθετική μεγάλων αρθρώσεων (γόνατα, γοφοί).
Πρόληψη παροξύνσεων
Λόγω της πιθανότητας μιας παρατεταμένης, χρόνιας πορείας της νόσου, της ανάπτυξης επιπλοκών, ανεξάρτητα από την αιτία εμφάνισής τους, οι ασθενείς υπόκεινται σε συνεχή ή μακροχρόνια παρακολούθηση, μέτρα αποκατάστασης σχεδιασμένα λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά και τη φύση του η ασθένεια.
Σημαντικές προληπτικές αξίες είναι:
- Θεραπεία φλεγμονωδών ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος, ένα σύμπλεγμα μέτρων αποκατάστασης μετά από τραυματισμούς.
- Περιορισμός άσκησης, υγιεινός τρόπος ζωής, σωστή, ορθολογική διατροφή ως παράγοντας καταπολέμησης της παχυσαρκίας.
- Έγκαιρη ορθοπεδική διόρθωση οστικών παραμορφώσεων που αποκτήθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής.
Θυμηθείτε ότι είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε έγκαιρα με έναν ειδικό κατά την πρώτη ένδειξη προβλήματος. Η καθυστερημένη έναρξη της θεραπείας αυξάνει τον κίνδυνο πιθανών αρνητικών συνεπειών της νόσου.