Αυχενική οστεοχονδρωσία

Η αυχενική οστεοχόνδρωση, ή η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, είναι μια κοινή ασθένεια των εργαζομένων στη γνώση. Ταχέως εξελισσόμενη νόσος. Η αυχενική οστεοχόνδρωση, που περιπλέκεται από την ανάπτυξη δισκοκήλης, σχετίζεται με αύξηση της συχνότητας των πρώιμων εγκεφαλικών επεισοδίων. Απαιτείται μαγνητική τομογραφία για τη διάγνωση.

Τι είναι η αυχενική οστεοχονδρωσία;

Η αυχενική οστεοχονδρωσία είναι μια συχνή αιτία πόνου στον αυχένα, κεφαλαλγίας, αυξήσεων πίεσης, πόνου στον ώμο, μουδιάσματος στα δάχτυλα, πόνου κάτω από την ωμοπλάτη. Επί του παρόντος, η συχνότητα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης έχει αυξηθεί σημαντικά καθώς ο ρόλος του υπολογιστή στη ζωή μας έχει αυξηθεί.

Ωστόσο, μια πτώση ή τραυματισμός μπορεί να καταστήσει πιο πιθανή την οστεοχόνδρωση και η εκφύλιση του δίσκου (φθορά) με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα.

Συμπτώματα

Εκτός από μέτριο ή ήπιο πόνο, αίσθημα δυσκαμψίας στον αυχένα και σε ορισμένες περιπτώσεις περιορισμένη κινητικότητα, πολλοί ασθενείς με αυχενική οστεοχόνδρωση εμφανίζουν μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, ακόμη και αδυναμία στον αυχένα, το χέρι ή τον ώμο από χημικά, ερεθισμό και τσιμπήματα νεύρα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Για παράδειγμα, το τσίμπημα μιας νευρικής ρίζας στο τμήμα C6-C7 μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία των τρικεφάλων, των μυών του ώμου ή του αντιβραχίου, αδυναμία των μυών του καρπού, "κρέμασμα" του χεριού και αλλαγή στην ευαισθησία του μεσαίου δακτύλου.

Η αυχενική οστεοχόνδρωση οδηγεί επίσης συχνά στην ανάπτυξη στένωσης (στένωση) του σπονδυλικού σωλήνα και άλλων προοδευτικών ασθενειών, όπως: Β. δισκοκήλη. Πώς συμβαίνει αυτό;

Η οστεοχόνδρωση δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας εκφυλισμός των σπονδυλικών δομών, που συνήθως προκαλείται από τη φυσική γήρανση του σώματος. Με την ηλικία, υπάρχει πάχυνση των συνδέσμων, σχηματισμός οστικών αυξήσεων στους σπονδύλους και άλλες αλλαγές. Όταν οι σύνδεσμοι της σπονδυλικής στήλης πυκνώνουν ή εμφανίζεται ανάπτυξη οστού, καθώς και για διάφορους άλλους λόγους, υπάρχει λιγότερος χώρος για τον νωτιαίο μυελό και τα νεύρα στο νωτιαίο κανάλι. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως στένωση. H. Στένωση του σπονδυλικού σωλήνα. Μια σοβαρή στένωση του νωτιαίου σωλήνα μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση των νευρικών ριζών ή ακόμα και του ίδιου του νωτιαίου μυελού.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δισκοκήλη είναι επίσης συνέπεια εκφυλισμού. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι λειτουργούν ως αμορτισέρ για την τριβή μεταξύ των σπονδύλων και έτσι εμποδίζουν την καταστροφή τους. Με την πάροδο του χρόνου, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος χάνει υγρασία και θρεπτικά συστατικά, γίνεται πιο επίπεδος, πιο εύθραυστος και λιγότερο ελαστικός. Αυτό μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό ρήξης στον δακτύλιο, μέσω του οποίου τμήμα του πολφικού πυρήνα ωθείται προς τα έξω στον σπονδυλικό σωλήνα. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως μεσοσπονδυλική κήλη. Εάν μια κήλη δίσκου συμπιέζει μια κοντινή νευρική ρίζα, εμφανίζεται σύνδρομο πόνου ή/και αντίστοιχα νευρολογικά συμπτώματα.

διάγνωση

Η επιτυχής διάγνωση της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας ξεκινά με ιατρική συμβουλή. Ο γιατρός θα γράψει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση για να ελέγξει την κινητικότητα και την ευαισθησία του αυχένα. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, μπορεί να ζητηθεί από τον ασθενή να κάνει ορισμένες κινήσεις και να αναφέρει πώς αλλάζουν τα συμπτώματα του πόνου (αυξάνονται ή μειώνονται).

Εάν η εξέταση υποδηλώνει ότι χρειάζονται περισσότερες εξετάσεις, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ακτινογραφίες όπως ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία (MRI) ή αξονική τομογραφία (CT). Αυτές οι διαγνωστικές εξετάσεις μπορούν να επιβεβαιώσουν την παρουσία και τη θέση της οστεοχόνδρωσης με διάφορους βαθμούς αξιοπιστίας, καθώς και να εντοπίσουν άλλες καταστάσεις (π. χ. ασβεστοποίηση ή αρθρίτιδα) που μπορεί να προκαλούν τα συμπτώματα του ασθενούς.

Η καλύτερη επιλογή για εξετάσεις ακτίνων Χ είναι αυτή τη στιγμή η μαγνητική τομογραφία, επειδή με τη βοήθεια ενός τομογράφου μαγνητικού συντονισμού είναι δυνατή η λήψη λεπτομερών εικόνων υψηλής ποιότητας όχι μόνο του οστικού ιστού, όπως στην ακτινογραφία, αλλά και των μαλακών ιστών της σπονδυλικής στήλης. συμπεριλαμβανομένων των μυών, των συνδέσμων, των αγγείων, των νεύρων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η αξονική τομογραφία συνήθως συνταγογραφείται όταν υπάρχουν αντενδείξεις για μαγνητική τομογραφία, η σημαντικότερη από τις οποίες είναι η παρουσία μεταλλικών κατασκευών ή συσκευών στο σώμα (τεχνητές αρθρώσεις, βηματοδότες κ. λπ. ). Η ποιότητα των αξονικών τομογράφων είναι χαμηλότερη από αυτή των μαγνητικής τομογραφίας, αλλά μπορεί επίσης να αποκαλύψει την κατάσταση των μαλακών ιστών της σπονδυλικής στήλης.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας

Η συντηρητική (χωρίς χειρουργική επέμβαση) θεραπεία της οστεοχόνδρωσης συνιστάται πάντα ως η κύρια στρατηγική και η χειρουργική επέμβαση λαμβάνεται υπόψη μόνο εάν η σύνθετη συντηρητική θεραπεία είναι ανεπιτυχής για τουλάχιστον έξι μήνες ή εάν ο πόνος και άλλα συμπτώματα παρεμβαίνουν σημαντικά στην καθημερινή ρουτίνα του ασθενούς.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη συντηρητική θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Εκπαιδεύστε τη σπονδυλική στήλη (τρένο). Οι μέθοδοι έλξης της σπονδυλικής στήλης χωρίς άγχος που χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα καθιστούν δυνατή την πλήρη εξάλειψη των επιπλοκών αυτής της μεθόδου θεραπείας, χωρίς την οποία η έλξη με άγχος δεν μπορεί να κάνει. Με την αύξηση της απόστασης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η διατροφή όλων των μεσοσπονδύλιων δίσκων βελτιώνεται και το σύνδρομο πόνου εξαφανίζεται.
• Ενισχυτική γυμναστική. . Η επανορθωτική γυμναστική μπορεί να βελτιώσει την κινητικότητα του τμήματος της σπονδυλικής στήλης. Δεν αναπτύσσονται ή σχηματίζονται κήλες ή εξογκώματα στο κινητό σπονδυλικό τμήμα, καθώς οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι εκπληρώνουν τη λειτουργία τους.
• μασοθεραπεία.
• Φαρμακοθεραπεία. Περιλαμβάνει ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα) και αναλγητικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η φαρμακευτική θεραπεία έχει μικρό ή καθόλου προσωρινό αποτέλεσμα.
• αυχενικοί κορσέδες, ορθοπεδικά μαξιλάρια. Μπορούν να συστηθούν για τη σταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και τη μείωση της πίεσης στη νευρική ρίζα μετά από τραύμα και κατάγματα της σπονδυλικής στήλης.

Χειρουργική αντιμετώπιση της αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Εάν δεν υπάρξει σημαντική ανακούφιση μετά από έξι μήνες συντηρητικής θεραπείας και η καθημερινή ρουτίνα του ασθενούς γίνει δύσκολη, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης. Τυπικά, για την αυχενική οστεοχόνδρωση, εκτελείται μια διαδικασία που ονομάζεται σπονδυλοδεσία για να ακινητοποιηθεί το προσβεβλημένο σπονδυλικό τμήμα. Κατά τη διάρκεια αυτής της επέμβασης, αφαιρείται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, αποσυμπιέζεται η νευρική ρίζα και χρησιμοποιείται ένα οστό ή μεταλλικό εμφύτευμα για τη διατήρηση ή τη δημιουργία φυσιολογικού χώρου δίσκου και για τη σταθεροποίηση του σπονδυλικού τμήματος.

Κατά κανόνα, η σκλήρυνση της σπονδυλικής στήλης εκτελείται σε ένα σπονδυλικό τμήμα, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί επίσης να εξεταστεί το ζήτημα μιας επέμβασης σε δύο σπονδυλικά τμήματα. Ωστόσο, ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι η χειρουργική επέμβαση για την ανακούφιση του πόνου στον αυχένα είναι λιγότερο πιθανό να παράγει θετικά αποτελέσματα από παρόμοια χειρουργική επέμβαση για την ανακούφιση του πόνου στο χέρι για αυχενική οστεοχόνδρωση. Επομένως, όταν ο πόνος στον αυχένα είναι το κύριο ή μοναδικό σύμπτωμα, η σπονδυλοδεσία θα πρέπει να συνιστάται μόνο ως έσχατη λύση ή όταν όλες οι συντηρητικές θεραπείες έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει. Εάν ο χώρος του δίσκου δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως η πιο πιθανή αιτία πόνου στον αυχένα, είναι καλύτερο να αποφύγετε τη χειρουργική επέμβαση, ακόμα κι αν η συντηρητική θεραπεία δεν προσφέρει σημαντική ανακούφιση από τον πόνο. Επιπλέον, μην ξεχνάτε ότι η χειρουργική της σπονδυλικής στήλης μπορεί να σχετίζεται με αρκετά σοβαρές συνέπειες τόσο στην χειρουργική περιοχή (τοπική μόλυνση, απόρριψη εμφυτεύματος κ. λπ. ) όσο και σε ολόκληρο το σώμα (θρόμβοι αίματος, αλλεργικές αντιδράσεις σε φάρμακα κ. λπ. ). ). Επομένως, πριν αποφασίσετε για οποιαδήποτε χειρουργική θεραπεία, πρέπει να συζητήσετε όλες τις λεπτομέρειες της επέμβασης απευθείας με τον χειρουργό που θα την κάνει. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η χειρουργική επέμβαση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί τις περισσότερες φορές σε απόφραξη της σπονδυλικής στήλης για τον ασθενή.

Τι είναι η αυχενική οστεοχονδρωσία;

Η επίσημη ιατρική ερμηνεύει την οστεοχόνδρωση ως εκφυλιστική-δυστροφική βλάβη των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Από ποιο τμήμα της σπονδυλικής στήλης βρίσκονται αυτοί οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, δίνεται και ο ορισμός της νόσου.

Ας εξετάσουμε συγκεκριμένα τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχονδρωσίας, η οποία αποτελεί σχεδόν το 80% όλων των ασθενειών της πλάτης μας.

Ο λυπηρός παράγοντας είναι ότι η νόσος επηρεάζει την κατηγορία των ασθενών ηλικίας 30 έως 50 ετών, δηλαδή στην ακμή της ικανότητας εργασίας τους.

Στους νέους, η ασθένεια λειτουργεί ως ανεξάρτητη πάθηση, στην τρίτη ηλικία είναι ήδη μια παθολογία που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο άλλων ασθενειών των αρθρώσεων.

Πώς εξελίσσεται η ασθένεια;

Για κάθε τμήμα της σπονδυλικής στήλης είναι χαρακτηριστική μια σταδιακή ανάπτυξη της νόσου. Η αυχενική οστεοχονδρωσία δεν υπερβαίνει αυτό το πλαίσιο, επομένως αξίζει να αναφερθούμε λεπτομερώς σε καθένα από τα στάδια της.

1. Στο αρχικό στάδιο, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι καταστρέφονται σταδιακά. Ανάμεσά τους υπάρχει ένας ινώδης δακτύλιος, στον οποίο εμφανίζονται ρωγμές, οι οποίες οδηγούν σε μείωση της ελαστικότητας και της αντοχής των ίδιων των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Συρρικνώνονται και συμπιέζουν τις νευρικές ρίζες.
2. Το δεύτερο στάδιο είναι συνέπεια του πρώτου σταδίου χωρίς θεραπεία. Η αρχόμενη καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων μετατρέπεται σε χρόνια μορφή, εμφανίζεται συμπίεση ιστού και παρατηρούνται συσπάσεις των αυχενικών σπονδύλων. Το σύνδρομο της πτώσης της κεφαλής αναπτύσσεται συχνά σε αυτό το στάδιο.
3. Στο τρίτο στάδιο, οι αισθήσεις του πόνου εντείνονται, υπάρχει συνεχής πονοκέφαλος, χάνεται η ευαισθησία των άνω άκρων και βασανίζεται ο αυχενικός σπόνδυλος. Αυτό οφείλεται στο ότι ο ινώδης δακτύλιος καταστρέφεται σχεδόν ολοκληρωτικά σε αυτό το στάδιο.

Συχνά υπάρχει μείωση της αίσθησης πόνου της αυχενικής οστεοχόνδρωσης τρίτου βαθμού. Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που ο ιστός του χόνδρου εξαφανίζεται και δεν υπάρχει τίποτα να τραυματιστεί.

αιτίες

Δεδομένου του επιπολασμού της οστεοχονδρωσίας γενικά, οι γιατροί άρχισαν να μελετούν προσεκτικά τις αιτίες της. Πολλοί από τους αρνητικούς παράγοντες έχουν εντοπιστεί, αλλά δεν υπάρχει οριστική λίστα. Ιδού αυτά που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής:

• καθιστική ζωή;
• κάθε είδους δηλητηρίαση και λοιμώξεις.
• μεγάλη σωματική δραστηριότητα?
• Κάπνισμα;
• συνεχής άρση βαρών?
• Στρες και νευρική ένταση.
• άβολα παπούτσια ή ακανόνιστο πόδι που ασκεί περιττή πίεση στη σπονδυλική στήλη.
• λάθος διατροφή?
• συχνή υποθερμία και έκθεση σε κακές καιρικές συνθήκες.
• αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία·
• Τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης;
• κακή κληρονομιά?
• μια απότομη άρνηση να ασκηθούν εάν το έχουν κάνει πολύ πριν.

Αφού εξοικειωθείτε με τους λόγους, γίνεται σαφές ότι η αυχενική οστεοχόνδρωση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Και αν τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης είναι ασήμαντα στην αρχή και χαρακτηρίζονται από σπάνιες κρίσεις πόνου, τότε με την πάροδο του χρόνου αποδεικνύεται ότι είναι επίσης αδύνατο να γυρίσετε το λαιμό σας και να γέρνετε το κεφάλι σας με δυσκολία. Και αυτοί δεν είναι οι μόνοι κίνδυνοι της ασθένειας.

Ποιος είναι ο κίνδυνος της νόσου

Ο λαιμός μας είναι μεγάλος εργάτης. Εμπλέκεται όλη μέρα και οι μικροί της σπόνδυλοι αντέχουν στωικά σε όλες τις στροφές του κεφαλιού μας. Όταν τα οστά μετατοπίζονται, τα νεύρα πιέζονται και τα αιμοφόρα αγγεία συμπιέζονται και η σπονδυλική αρτηρία, η οποία είναι υπεύθυνη για τη θρέψη του εγκεφάλου, διασχίζει επίσης την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η αρτηρία συμπιέζεται, η νευρική ρίζα συμπιέζεται και αρχίζει η φλεγμονώδης διαδικασία.

Σε τι οδηγεί αυτό; Εγκεφαλικό επεισόδιο της σπονδυλικής στήλης, ισχαιμία, μεσοσπονδυλική κήλη - αυτές είναι οι σοβαρές συνέπειες της αυχενικής οστεοχόνδρωσης. Προσθέτουμε εδώ μια γενική μείωση της κινητικότητας και το σχηματισμό οστεοφύτων. Ως αποτέλεσμα, έχουμε μια αναπηρία που απειλεί την πλήρη ακινησία. Με μια τέτοια απογοητευτική πρόγνωση, είναι σημαντικό να εντοπιστούν γρήγορα τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

Συμπτώματα

Ο συντομότερος τρόπος αναγνώρισης της οστεοχόνδρωσης είναι μέσω των παραπόνων του ασθενούς. Για ποια συναισθήματα μιλάει ένας άνθρωπος όταν καταστρέφονται οι αυχενικοί του σπόνδυλοι; Η κλινική εικόνα μοιάζει με αυτό:

• Ζάλη;
• Ισχυρός πονοκέφαλος?
• "Μύγες" και χρωματιστές κηλίδες στα μάτια στο φόντο του πόνου στο κεφάλι.
• πόνος κατά τη στροφή, άρση βαρών.
• Πόνος που ακτινοβολεί σε άλλα όργανα (καρδιά περιοχή, άλλα όργανα).

Μερικές φορές τα σημάδια της οστεοχονδρωσίας μπορούν να συνυπολογιστούν μεταξύ άλλων ασθενειών, αλλά ακόμη και αν είναι προσωρινά, δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Διάγνωση και θεραπεία

Συνεχίζοντας τα συναισθήματα που εκφράζει ο ασθενής, ο νευρολόγος προχωρά σε ακριβέστερη διάγνωση της νόσου. Πριν από μερικά χρόνια, οι γιατροί είχαν μόνο ακτινογραφίες στο οπλοστάσιό τους για να ανιχνεύσουν την οστεοχονδρωσία. Η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιούνται ενεργά σήμερα. Σας επιτρέπουν να προσδιορίσετε με ακρίβεια το στάδιο της νόσου.

Μετά την αξιολόγηση της εικόνας που προκύπτει, ένας εξειδικευμένος σπονδυλονευρολόγος θα συνταγογραφήσει την απαραίτητη θεραπεία. Το πρώτο πράγμα που παίρνει ο γιατρός είναι να ανακουφίσει τον πόνο, μετά το πρήξιμο και τη φλεγμονή. Τέτοια αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου. Όπως θα θυμηθούμε, η συμπίεση της σπονδυλικής αρτηρίας διαταράσσει την παροχή στον εγκέφαλο και ως εκ τούτου χρειάζεται βελτίωση. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια μυοχαλαρωτικών.

Γνωρίζοντας ότι τα συμπτώματα και η θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης επηρεάζουν τη σπονδυλική στήλη, οι ασκήσεις μασάζ και φυσιοθεραπείας ανήκουν αναγκαστικά στο σύμπλεγμα των μέτρων προαγωγής της υγείας. Το μασάζ γίνεται από ειδικό και από τον ίδιο τον ασθενή. Υπάρχουν επίσης ειδικές ασκήσεις που στόχο έχουν την ανάπτυξη των αυχενικών σπονδύλων και την αποκατάσταση της κινητικότητάς τους.